Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ…


Τα τελευταία 2 χρόνια κάνω ιδιαίτερα φυσικής και μαθηματικών σε παιδάκια, κυρίως Γυμνασίου… Το τι έχω ακούσει και δει δε φτάνει ο πλούτος της Ελληνικής Γλώσσας για να το περιγράψω… Αλλά υπάρχει ένας συγκεκριμένος άνθρωπος του οποίου η συμπεριφορά με έχει ταράξει, σοκάρει θα μπορούσα να πω… Πάντα με βάση τις μαρτυρίες των παιδιών…

Ήμουν προχτές σ’ένα μικρό, 1η Γυμνασίου, στο οποίο κάνω ιδιαίτερα μαθηματικών… Ρωτάω κι εγώ σαν καλός διδάσκων «Τί κάνατε κούκλα μου στο σχολείο χτες;» και περιμένω να πάρω μια απάντηση λογική… «Τίποτα, μπήκε ο κύριος στην τάξη και μας είδε που βαριόμασταν να κάνουμε μάθημα, βαριόταν κι αυτός και κάτσαμε και κουβεντιάζαμε όλη την ώρα…».

Περιττό να πω ότι για άλλη μια φορά έμεινα μακάκας… Επίσης ο συγκεκριμένος «καθηγητής» είχε τα Χριστούγεννα δώσει στους μαθητές μία σειρά ασκήσεων για τις διακοπές, εεε κοντεύει Πάσχα και ακόμα δεν τις έχει πάρει για να τις διορθώσει… Κάθε εβδομάδα βάζω τη μικρή να του τις παραδώσει και πάντα μου λέει ότι η απάντησή του είναι «Την επόμενη φορά.». Μη σας πω και για την ύλη, αν αυτός ο άνθρωπος, με τους ρυθμούς που πάει, βγάλει την ύλη ολόκληρη, εγώ θα γίνω ερημίτης στο Σινά…

Έχω φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι να πάω στο σχολείο, να τον βουτήξω από το λαιμό, να του πω: Έλα εδώ ρε αλήτη, ποιος είσαι εσύ που νομίζεις ότι μπορείς να παίζεις με τη μόρφωση των παιδιών; Ποιός είσαι εσύ ρε ξεφτιλισμένε, που κρυμμένος πίσω από τη μονιμότητα και τη σιγουριά του δημοσίου, κοροϊδεύεις τον κόσμο; Αν ρε κερατά δεν θες να δουλέψεις, τράβα σπίτι σου να έρθει στη θέση σου ένα από τα χιλιάδες νέα παιδιά με πτυχία και μεταπτυχιακά που πολεμάνε για μία ευκαιρία να διδάξουν!

Η εικόνα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι εδώ και πολλά χρόνια αποκαρδιωτική, αυτό το βιώνουμε όλοι… Ας μην μιλήσω για την κατάσταση στην πρωτοβάθμια… Τελειώνουν τα παιδιά το δημοτικό και δεν ξέρουν να τραβήξουν μία ευθεία γραμμή, πόσο μάλλον να κάνουν πράξεις... Αλλά αυτό το χάλι δεν πάει άλλο!!! Πού είναι το κράτος; Πού είναι ο έλεγχος των καθηγητών; Γιατί δεν ελέγχει κανένας τους ανθρώπους που έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των νέων;

Αυτόν τον αλήτη, τον αναξιοπρεπή «καθηγητή» μαθηματικών, που δεν σέβεται το λειτούργημά του, που δεν σέβεται τα χρήματα που μπαίνουν κάθε μήνα στο λογαριασμό του, γιατί δεν τον τιμωρεί κανείς; Γιατί δεν τον απολύουν να προσλάβουν στη θέση του έναν νέο άνθρωπο που θα τιμήσει και το τελευταίο ευρώ που θα πάρει;

Γιατί να αναγκάζονται άνθρωποι με όρεξη, με ιδέες, με γνώσεις να γίνονται κλέφτες; Και λέω κλέφτες, γιατί κλέφτες γίνονται χιλιάδες φυσικοί, μαθηματικοί, χημικοί, φιλόλογοι, βιολόγοι που αναγκάζονται να παίρνουν μαύρα λεφτά και να προωθούν την παραπαιδεία!

Θα μου πείτε τώρα, αφού δεν νοιάζεται το κράτος που τον πληρώνει, αφού δεν ενδιαφέρονται οι γονείς για την ποιότητα των γνώσεων που προσφέρεται στα παιδιά τους, τι σε νοιάζει εσένα;

Κι όμως εμένα με νοιάζει!!! Αλλά πάλι… Εγώ είμαι τρελός… Ό,τι και να λέω δεν έχει σημασία…

Με αγάπη, ο τρελός του χωριού…

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΛΑΒΗΣ...


Είναι αυτό το τηλεφώνημα που ο κάθε φοιτητής σιχαίνεται… Αυτό που η γλυκιά φωνή της μάνας ακούγεται τόσο αποκρουστική, τόσο βαριά όταν ξεστομίζει αυτά τα λόγια… Ντριν ντριιιιιν … Ναι… Καλημέρα παιδί μου, πήγαινε σε παρακαλώ στο ΚΕΠ, στην Εφορία, στη ΔΕΗ, στο ΙΚΑ, στο ΤΕΒΕ στον ΟΠΑΔ( κάποια δημόσια υπηρεσία τέλος πάντων) να πάρεις το τάδε πιστοποιητικό να μου το στείλεις… Κάπου εκεί αρχίζεις και μυρίζεσαι ότι η μέρα σου θα πάει στραβά…

Σηκώθηκα λοιπόν κι εγώ ένα ωραίο πρωινό να πάω μια βολτούλα μέχρι την εφορία και το ΚΕΠ... Λέω ας πάω στην αρχή, που είμαι ξεκούραστος, στην εφορία που είναι πιο βαρβάτη υπηρεσία και θα με βασανίσουν πολύ, γιατί το ΚΕΠ είναι Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών και θα είναι πιο light τα πράγματα εκεί…

Όντως η επίσκεψη στην εφορία ήταν γολγοθάς, ουρά, αναμονή, να έρχονται διάφοροι και να εξυπηρετούνται εκτός σειράς γιατί κάποιον ξέρουν εκεί μέσα κλπ κλπ… Κλασσική περίπτωση βλάβης… Εν τέλει, μετά από καμιά ώρα αναμονής για 3’ εξυπηρέτησης, ξεμπέρδεψα από εκεί μέσα… Πάμε ,λέω, ΚΕΠ και μετά σπίτι, καλά μας πήγε σήμερα…. Αυτό το ΚΕΠ όμως… Αυτό το ΚΕΠ…

Μπαίνω μέσα, κοιτάω δεξιά , κοιτάω αριστερά, όπου έγραφε «Πληροφορίες» δεν υπήρχε κανείς… Πάω σε μια κυρία , εξυπηρετικότατη, της λέω θέλω ένα επικυρωμένο αντίγραφο της ταυτότητας , μου δείχνει έναν περίεργο πίσω από ένα γκισέ και μου λέει εκεί… Τον πλησιάζω, τον κοιτάω, τον ξανακοιτάω, στα @@ του ο τυπάς, το βλέμμα κολλημένο στο γραφείο… Ξεροβήχω μπας και ενδιαφερθεί….

-Καλημέρα, θέλω ένα επικυρωμένο φωτοαντίγραφο της ταυτότητας.

–Δώστο, μου λέει. Και κάνω το λάθος να του δώσω την ταυτότητα…

Μία σιγή κυρίευσε τον τόπο, με κοιτάει στα μάτια, τον κοιτάω κι εγώ… Σαν γουέστερν ένα πράγμα…

-Τι είναι αυτό;

-Η ταυτότητά μου;

-Πού είναι η φωτοτυπία;

Έμεινα μαλάκας… Το φωτοτυπικό να βρίσκεται ανάμεσα στο τζάμι και εμένα…

-Γιατί αυτό δεν δουλεύει;;;;;;;

-Δεν βγάζουμε φωτοτυπίες εδώ!!!! Να πάτε να βγάλετε αλλού και να τη φέρετε!

Και μου γυρνάει πίσω την ταυτότητα… Τα’χασα για λίγο, σκέφτομαι πλάκα μου κάνει, τελικά δεν έκανε…

-Ρε άντε στο διάολο μαλάκα…. Και σηκώνομαι και φεύγω….

Μα είναι δυνατόν;;;;;; Πάς στο ριμάδι το ΚΕΝΤΡΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, όπου υποτίθεται ότι βρίσκεις ό,τι χαρτιά θες χωρίς να μπλέκεις με Δήμους, γραφειοκρατίες κλπ και δεν μπορούν να σου βγάλουν μία φωτοτυπία την ταυτότητα!!!!

Μετά διερωτώνται γιατί βρίζει ο κόσμος το δημόσιο. Γιατί άραγε;;;; Έλα μου ντε… Σιγά μην πέσει ο προυπολογισμός έξω αν βγάλουν μια φωτοτυπία!!! Τα λεφτά που τρώνε οι 10-20.000 αχρείαστοι δημόσιοι υπάλληλοι που ξύνονται στα γραφεία δεν τα σκέφτεται το κράτος! Τους μισθούς του κάθε χαραμοφάη δημόσιου υπαλλήλου δεν τους τσιγκουνεύεται! Τη φωτοτυπία τσιγκουνεύτηκε!

Τελικά πήγα σ’ένα άλλο ΚΕΠ, όπου μια καλή κυρία μου την έβγαλε φωτοτυπία, αν και μου είπε κι αυτή ότι δεν βγάζουν φωτοτυπίες στα ΚΕΠ μπλα μπλα μπλα….

Σκατά στο δημόσιο, ο τρελός του χωριού…

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Ο ΝΙΝΗΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ…


Ήταν ένα ζεστό μεσημέρι του Φλεβάρη στο Ηράκλειο, τεμπέλιαζα στον καναπέ βλέποντας τα αθλητικά (του MEGA θαρρώ)… Ξάφνου ακούω τη μεγάλη είδηση: «Η προπόνηση του ΠΑΟ έγινε σήμερα με απόντα τον Σωτήρη Νίνη ο οποίος ορκίστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό! Την Κυριακή θα δώσει κανονικά το παρόν στον αγώνα… κλπ …κλπ… κλπ….». Περίμενα κι εγώ ο καψερός να κατακρίνει ο δημοσιογράφος τον τρόπο με τον οποίο θα θητεύσει ο Νίνης… Αλλά τίποτα… Προχώρησε στο επόμενο θέμα σαν να μην έγινε κάτι…

Τελικά μόνο εμένα ενοχλούν κάποια πράγματα; Γιατί ρε μάγκες ο ποδοσφαιριστής να μην κάνει φαντάρικο; Πιο πολλά προσφέρει ο «κύριος» Νίνης στην κοινωνία μας από όσους πάνε φαντάροι και χάνουν ένα χρόνο δουλειάς, ένα χρόνο από τη ζωή τους; Από πότε ο αγράμματος που κλωτσάει το τόπι θεωρείται πιο σημαντικός από έναν γιατρό ή έναν άλλο επιστήμονα;

Για να μην παρεξηγούμαι, δεν έχω τίποτα ούτε με το ποδόσφαιρο ούτε με τη στρατιωτική θητεία… Το άθλημα το αγαπάω πολύ και παίζω από μικρός στα τοπικά… Και την πατρίδα μου την αγαπάω και τη σέβομαι και εννοείται ότι θα πάω να την υπηρετήσω όταν με καλέσει…

Αλλά μου δημιουργείται το, εύλογο κατά τη γνώμη μου, ερώτημα: Γιατί ρε κράτος με θεωρείς κατώτερο από τον αμόρφωτο; Γιατί αυτουνού του δίνεις τη δυνατότητα να δουλέψει ένα χρόνο που εμένα θα με έχεις να τεμπελιάζω σε κανένα φυλάκιο; Άλλο κακό κι αυτό… Μα είναι δυνατόν να πηγαίνουμε στρατό και να ξυνόμαστε ένα χρόνο; Βάλτε τους φαντάρους να κάνουν κάτι… Προς Θεού δεν θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπηρετούμε… Αντιθέτως πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι πιο απαιτητική η θητεία!

Και καλά το κράτος είναι για τα μπάζα, εσύ ρε Χ,Ψ ποδοσφαιριστή δεν ντρέπεσαι να μην υπηρετήσεις την πατρίδα σου; Ουκ αισχύνεσαι; Πώς κυκλοφορείς ακόμα στο δρόμο χωρίς να κοκκινίζεις; Ντροπή σου ρε… Ντροπή…

Με πατριωτικούς χαιρετισμούς, ο τρελός του χωριού…

΄΄ ΜΟΥ ΚΟΨΑΝΕ ΤΗ ΝΟVΑ!!!’’, ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ‘Η ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ;



Τις προάλλες ήμουν στο ταχυδρομείο μ΄ένα φίλο και περιμέναμε καρτερικά στην ουρά για να στείλω ένα γράμμα, κλασσικά 2 από τα 3 ταμεία λειτουργούσαν, 3 από τους 6 υπαλλήλους δούλευαν και η ουρά μάκραινε…

Την ώρα που επιτέλους ήρθε η σειρά μας, ορμάει μέσα μαινόμενος ένας περίεργος, μπαίνει μπροστά μας, και αρχίζει να διαμαρτύρεται στην ταμία γιατί καθυστερούσε το επίδομα από την πρόνοια. Φαινόταν λίγο ταλαιπωρημένος, σαν άρρωστος, σαν κακοζωισμένος , σαν να μην έχει στον ήλιο μοίρα τέλος πάντων…

Κι εκεί που πάω να πω από μέσα μου ΄΄ Ρε τον καημένο… χωρίς επίδομα τον άφησαν οι κερατάδες…’’ , τι γυρνάει και λέει ο αθεόφοβος στην ταμία;;;;;; ‘’ Μου κόψανε τη NOVA! Το καταλαβαίνεις;;;;’’!!!!!!!!

Έμεινα άφωνος… Πραγματικά τα΄χασα… Τέτοιο θράσος, τέτοια αλητεία δεν έχω ξανασυναντήσει! Δηλαδή παίρνεις το επίδομα πρόνοιας γιατί είσαι άρρωστος ή άπορος ή δεν μπορείς να τα φέρεις βόλτα κι εσύ ρε ρεμάλι πας και το κάνεις NOVA και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο;;; Και σαν να μην φτάνει αυτό πας και να διαμαρτυρηθείς γιατί καθυστέρησε;;;;;;

Τώρα δύο τινά παίζουν… Ή είναι τόσο λαμόγιο που έχει ψεύτικα δικαιολογητικά, ή όντως έχει κάποιο πρόβλημα (πιθανότατα υγείας) αλλά έχει την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που προέκυψαν.

Σκέφτομαι τώρα εγώ ο καημένος, που μεγάλωσα με αρχές και ήθος, ότι υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που πραγματικά πεινάνε, που έχουν προβλήματα υγείας σοβαρά και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα που θα τους επιτρέψει να ξεπεράσουν τα εμπόδια που υψώνονται στο δρόμο τους. Πώς ρε αληταρά εσύ δέχεσαι να πάρεις το επίδομα και να το κάνεις NOVA; Γιατί ρε χαραμοφάη δεν το επιστρέφεις αφού δεν το έχεις ανάγκη; Δεν σκέφτεσαι τις χήρες , τα ορφανά, τους αναπήρους, τους αρρώστους που το έχουν ανάγκη; Πώς μπορείς και τους το στερείς; Αφού για να το πάρεις εσύ δεν το πήρε κάποιος άλλος που το είχε πραγματικά ανάγκη…

Θα μου πείτε τώρα σιγά τα εκατομμύρια που δίνουν η πρόνοια… 500 ευρώ το δίμηνο περίπου. Μα να γίνεις κλέφτης για 250 ευρώ το μήνα; Αξίζει να λερώσεις την ψυχή σου για τέτοιο ποσό;

Από την άλλη εσύ ρε κράτος δεν μπορείς να κάνεις έναν έλεγχο; Να πεις διά νόμου ‘’Όχι κύριε, αν θες επίδομα δεν μπορείς να έχεις ΝΟΒΕΣ , play station, περίεργες τηλεοράσεις και λοιπές ανέσεις! Αν σου φτάνουν τα λεφτά για όλα αυτά δεν τα χρειάζεσαι τα 500 ψωροευρώ, να τα πάρει κάποιος άλλος που θα τα εκτιμήσει!’’.

Κάθε φορά που βλέπω κάποιο ορφανό, κάποιον πεινασμένο, έναν άστεγο να κοιμάται στο δρόμο, μου έρχονται στο μυαλό η πρόνοια και τα επιδόματα και εκείνος ο αλήτης και ντρέπομαι για το κράτος στο οποίο ζω, ντρέπομαι και λυπάμαι για την κατάντια του Έλληνα…

Με αγάπη, ο τρελός του χωριού…