ΓΙΝΑΜΕ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΤΡΕΛΟΙ ΕΔΩ...

Το παρακάτω κειμενάκι μου ήρθε ως σχόλιο από έναν παλιό μου καθηγητή και φίλο σχετικά με τα όσα έγραψα για το σχολείο... Ευχαριστώ δάσκαλε...

Έλα ρε τρελέ δημόσια παιδεία τι δύσκολο... θέμα έπιασες... Όλα αυτά που συνάντησες γιατί δεν υπάρχουν και στα ιδιωτικά σχολεία; Γιατί τίποτα απο όλα αυτά τα τρελά που γίνονται στα δημόσια σχολεία δε τα συναντάς σε κανένα ιδιωτικό σχολείο; Γιατί ολοι οι καθηγητές της ιδιωτικής εκπαίδευσης (σχολεία φροντ) ενημερώνονται ψάχνουν πράγματα για τη δουλειά τους ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑ κλπ κλπ κλπ, ενώ ολοι οι θείοι και οι θείες του δημοσίου περιορίζονται επι σειρά ετων στα ίδια και στα ίδια ανεπαρκή και ξεπερασμένα βιβλία; Πληγή του συστήματος είναι όλοι αυτοι οι τεμπέληδες και ανήθικοι που μπήκαν στο δημόσιο για να αράξουν. Αυτοι που δε σέβονται τη δουλεια τους. Αυτοι που βλέπουν κάθε παιδί της τάξης σαν ξένο παιδί, που ειναι απέναντι αντί να είναι δίπλα τους. Αυτοί που πάνε σχολείο και κοιτάν το ρολοϊ για να πάνε σπίτι να μαγειρέψουν ή να πιουνε κανένα ουζο. Αυτοί που χρησιμοποιούν σαν άλλοθι για την ανεπαρκή τους παρουσία τα 'κακά παιδιά που δε διαβάζουν'.Ακόμα και αν δεχτούμε οτι τα πράγματα ειναι πολύ δύσκολα, αυτοί που πρέπει να κάνουν την αρχή ειναι οι καθηγητες, οι οποίοι θα ξεκινήσουν να σέβονται το σχολείο, να δουλεύουν για το σχολείο και οι μαθητές σιγουρα θα ακολουθήσουν. Και μη πουμε τωρα το τετριμμένο οτι υπάρχουν και καλοι. Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι δαχτυλοδεικτούμενοι.

Αν απ οτι είπα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα οτι είμαι υπέρμαχος της ιδιωτικής παιδείας...ΛΑΘΟΣ!!! Απλά λέω οτι αφου στα ιδιωτικά μπορούν γιατί να μην μπορουν και στα δημόσια।

Ας παραδειγματιστουν και να μη φοβούνται να δουλέψουν λίγο παραπάνω

ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Οχι παραπάνω απ οτι πρέπει αλλά ούτε λιγότερο। Και σιγα μη σε διώξουν...ποιόν θα χώνουν οι παλαίουρες; Μη μασάς ρε γιατι αν μασησεις και συ όπως τόσοι άλλοι που βαρέθηκαν ξενέρωσαν και σιχάθηκαν τη δουλειά τους τι θα γίνει; ε;;;

ΝΑ ΜΗ ΓΥΡΙΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ;;;;

«Τους τελευταίους μήνες έπεσα πολύ χαμηλά... Πάρα πολύ χαμηλά... Δουλεύω στο Δημόσιο... Κάνω πρακτική σ’ένα σχολείο... Το τί έχουν δει τα ωραία, μπιρμπιλωτά μου ματάκια και έχουν ακούσει τα καλοσχηματισμένα, λοβωτά αυτάκια μου δεν περιγράφεται... Μιλάμε για μεγάλη σαπίλα...

Είχα σκοπό να γράψω για αυτή μου την εμπειρία όταν με το καλό θα τελείωνε η σύμβασή μου, αλλά αυτό που άκουσα πριν λίγο μου ανέβασε τόσο την πίεση που αν δεν το μοιραστώ θα εκραγώ...

Δεκέμβρης μήνας και ακόμα το πρόγραμμα δεν είναι σταθερό, διότι ακόμα δεν ξέρουμε ποιό είναι το μόνιμο προσωπικό του σχολείου... Έτσι κάθε λίγο αλλάζει το προγραμματάκι... Τις μεταβολές αναλαμβάνει να τις κάνει κάθε φορά ένας εκ των καθηγητών... Κι εκεί ξεκινάει το χάος...

Εκεί που καθόμουν αμέριμνος στο γραφειάκι μου και με...»

Μέχρι εκεί πρόλαβα να γράψω και ξεκίνησε ο 3^ος παγκόσμιος στο σχολείο...

Θεωρώ ότι το να έχει κάποιος δουλειά είναι δώρο Θεού και ως τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίζουμε... Το να έχεις δουλειά, ειδικά τώρα που η ανεργία έχει βαρέσει κόκκινο, είναι ένα προνόμιο πλέον και πρέπει να τιμάμε και να σεβόμαστε την εργασία μας...

Στο σχολείο που κάνω την πρακτική, έχω αντιμετωπίσει όλα τα είδη δημοσίων υπαλλήλων... Και το λέω με λύπη, γιατί πάνω στην εκπαίδευση θέλω να δουλέψω στη ζωή μου, ότι η χειρότερη ράτσα εργαζομένων είναι οι εκπαιδευτικοί...

Σήμερα λοιπόν, άκουγα μία να παραπονιέται έντονα λέγοντας ότι όλο κάνει 7^η ώρα και δεν γυρνάει ένα μεσημέρι σπίτι της σαν άνθρωπος κλπ... Όσο την άκουγα περνούσαν απ΄το μυαλό μου όλοι οι πτυχιούχοι γνωστοί μου που ψάχνουν απεγνωσμένα δουλειά, όλοι οι νέοι άνεργοι που διψάνε για να εργαστούν, να προσφέρουν και δεν μπορούν... Σκέφτηκα ότι είναι ντροπή άλλοι να πολεμάνε να βρουν μία θέση εργασίας είτε για να επιβιώσουν, είτε για να νιώσουν χρήσιμοι και παράλληλα αυτοί που έχουν σίγουρη δουλειά, και μάλιστα 20 περίπου ώρες την εβδομάδα, να έχουν και παράπονο!

Για να μην τη διαολοστείλω και μια και δεν είχα να κάνω κάτι εκέινη την ώρα, άνοιξα ένα Word στο laptop μου, πάνω στο γραφείο μου, και άρχισα να γράφω το κειμενάκι που διαβάσατε στην εισαγωγή...

Πέρασε λίγη ώρα και ζήτησε μία άλλη καθηγήτρια τη βοήθειά μου για να εκτυπώσει ένα άρθρο... Σηκώνομαι κι εγώ ο βλάκας και πάω να τη βοηθήσω... Ξαφνικά γυρνάω στο γραφείο μου και βλέπω 2 καθηγήτριες να είναι πάνω από το pc μου, να διαβάζουν το κείμενό μου και να με κοιτάνε περίεργα σχολιάζοντας... Πάω, κλείνω το laptop και τους λέω «Ντροπή, δεν είναι δικό σας...».

Εκεί κάπου αρχίζει το χάος, η μία πήγε τρέχοντας στο διευθυντή και η άλλη άρχισε τις περίεργες μπηχτές... Κάποια στιγμή, ένω είμασταν πάνω από το ίδιο γραφείο, μου λέει «Τελείωνε έχουμε και δουλεία να κάνουμε...», εκεί δεν κρατήθηκα και της απαντάω «Ε, καιρός ήταν...»...

Παρεξηγήθηκε η «κυρία» και μετά από λίγο με φωνάζει ο διευθυντής... Για να μην τα πολυλογώ είχαμε μία πολύ όμορφη αντιπαράθεση για το ότι δεν πρέπει να κρίνω τους συναδέλφους γιατί είμαι μικρός ακόμα και επίσης ό,τι και να δω εκεί μέσα δεν πρέπει ούτε να το κρίνω, ούτε να το σχολιάζω... Ήρθε και η μία εκ των δύο και με είπε ανήθικο! Ανήθικος, λέει, γιατί είμαι φιλοξενούμενος εκεί και δεν πρέπει να κρίνω... Φιλοξενούμενος επ’αμοιβή και με υπογεγραμμένη σύμβαση εργασίας, αλλά κατ’αυτήν φιλοξενούμενος... Εμένα ανήθικο! Ήρθε η τεμπέλα, αυτή που συντελεί στην κατάρευση του εκπαιδευτικού συστήματος, να πει εμένα, που δουλεύω σαν το σκυλί εκεί μέσα, που κάνω πολλά περισσότερα απ’όσα ορίζει η σύμβασή μου, ανήθικο και ανάγωγο!

Χμμμ... Για να τα δούμε όμως πιο σοβαρά τα πράγματα...

Την προηγούμενη εβδομάδα το σχολείο λειτούργησε κανονικά μόνο 2 ημέρες. Αυτό συνέβει γιατί την Τρίτη είχαν απεργία οι καθηγητές και πορείες οι μαθητές, την Τετάρτη είχαν λέει εκδρομή οι μαθητές και συμβούλιο οι καθηγητές και την Πέμπτη είχαν εκλογές οι καθηγητές και δεν έγινε μάθημα... Οι διδάσκοντες όμως πληρώθηκαν και τις 5 ημέρες...

Το εργαστήριο του σχολείου υπολειτουργεί γιατί 1^ον δεν έχει ενδιαφερθεί κανένας να το χρησιμοποιήσει και 2^ον τα λίγα όργανα που λειτουργούν ακόμα τα έχει πάρει ένας καθηγητής σπίτι του προφασιζόμενος ότι οι μαθητές θα τα χαλούσαν. Πώς να τα χαλάσουν αφού δεν τα χρησιμοποιούν ποτέ;;;;; Έλα μου ντε... Κάτι άλλο θα τα ήθελε...

Πλήρωσαν ένα γενναίο ποσό για να πάρουν διαδραστικά συστήματα διδασκαλίας, ξέρετε, πίνακες αφής και laptop για κάθε αίθουσα, και δεν τα χρησιμοποίησαν ποτέ γιατί αφ’ενός δεν ξέρει κανείς να τα χρησιμοποιεί και εφ’ετέρου δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ κανένας τους να διευρύνει τις γώσεις του μαθαίνοντας κάτι πέραν του: «Να Λόλα, ένα μήλο»...

Μια ημέρα έφτιαχνα τις ώρες στο κουδούνι του σχολείου και κατα λάθος το πάτησα 25’ πριν την κανονική ώρα... Οι περισσότεροι αντιλήφθηκαν ότι έγινε λάθος και συνέχισαν το μάθημά τους, υπήρχε όμως και ένας ο οποίος έχοντας κάνει μονο 15’ μάθημα άφησε τα παίδια να βγουν διάλλειμα. Όταν τον πλησίασα και του είπα να τα μαζέψει πάλι στην αίθουσα γιατί έκανα λάθος, μου απάντησε ευθαρσώς «Τώρα πάει, βγήκαν, ποιός τα μαζεύει;»... Ο άνθρωπος απλά βαριόταν να δουλέψει...

Τις προάλλες γιόρταζε μία μαθήτρια και κέρασε τα παιδιά γλυκά πριν ξεκινήσει το μάθημα, τους λέει η καθηγήτρια να μην τα φάνε αλλά 3 αγοράκια τα είχαν ήδη ανοίξει και τα έφαγαν. Εεε, ωριαία αποβολή... Δηλαδή αυτή η «εκπαιδευτικός» θεώρησε ότι 3 μαθητές έπρεπε να χάσουν μία ώρα μάθημα επειδή έφαγαν ένα γλυκό...

Και είναι και τόσα άλλα... Απαιτούν από τα παιδιά να φέρονται σαν ενήλικες ενώ τα αντιμετωπίζουν σαν βλακες...

Ναι, όντως, εγώ είμαι ο ανήθικος και ανάγωγος εκεί μέσα... Βεβαίως, αν αυτοί είναι οι σωστοί και ηθικοί, τότε εγω είμαι ο αλήτης...

Οι περισσότεροι διδάσκοντες είναι ακατάλληλοι, όχι μόνο για διδασκαλία αλλά και για να πλησιάζουν τα παιδιά... Δεν είναι μόνο ότι δεν προσφέρουν τίποτα στους μαθητές, αλλά τους δημιουργούν με τη συμπεριφορά τους απωθημένα και αποστροφή προς τη γνώση και το θεσμό του δασκάλου...

Πρέπει οι γονείς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους, να σκεφτούν σε τι ανθρώπους εμπιστεύονται την διαπαιδαγώγηση των νέων και να απαιτήσουν να αξιολογηθούν όλοι όσοι εργάζονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και ο πέλεκυς για τους παραβάτες να είναι βαρύς...

Σήμερα γύρισα σπίτι μου πολύ στεναχωρημένος... Αηδιασμένος με το γεγονός ότι 2 μεγάλες γυναίκες, που έχουν αναλάβει τον ιερό ρόλο του δασκάλου, δεν σεβάστηκαν τα προσωπικά μου δεδομένα και έψαξαν το pc μου και ενοχλημένος αφάνταστα από το γεγονός ότι μου ζητήθηκε από το διευθυντή, για άλλη μια φορά, ό,τι και να βλέπω εκεί μέσα να κάνω τα στραβά μάτια...

Δεν είχα σκοπό ακόμα να τα πω όλα αυτά... Αλλά σήμερα έφτασε ο κόμπος στο χτένι... Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος δημοσιεύοντας αυτό το κείμενο να χάσω τη δουλειά μου, αλλά δεν πειράζει, έχει ο Θεός και για εμένα... Αλήτης και ανήθικος σαν αυτούς δεν θα γίνω ποτέ!

Με αγάπη, ο τρελός του σχολείου...

ΓΚΡΙΚ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΜ…

Πφφφ… Υπάρχει όριο στην ανθρώπινη βλακεία; Κάθε, μα κάθε μέρα, έρχομαι πιο κοντά στο συμπέρασμα ότι η βλακεία στο Ελλάντα είναι ένα απύθμενο πηγάδι… Ρίχνεις μια πετρούλα και κάθε τακ που ακούς δεν είναι ο παφλασμός στον πάτο αλλά άλλο ένα χτύπημα στα τοιχώματα όσο αυτή συνεχίζει την πορεία της προς το πουθενά…

Το μόνο πράγμα για το οποίο ανησυχώ είναι το γεγονός ότι όλες πια οι ανώμαλες καταστάσεις που βιώνω στο Πανεπιστήμιο έχουν αρχίσει να μου φαίνονται φυσιολογικές… Τελικά είχε δίκιο ένας μυστήριος πασοκτζής που μου είπε κάποτε « Πού να πας και σε καμιά δουλειά, εκεί είναι χειρότερα…».

Πριν λίγες μέρες συνέβη το εξής απίθανο, οι καθηγητές του τμήματος μας συνεδρίαζαν για το αν θα μας δώσουν τη μισή εξεταστική που χάσαμε λόγω της κατάληψης τον προηγούμενο μήνα… Κάποιοι ούνοι (φοιτητές και μη) αποφάσισαν ότι είναι καλό να τους αποκλείσουν στην αίθουσα μέχρι να αποφασίσουν ότι θα γράψουμε… Ένας καθηγητής πήρε την αστυνομία για να τους βγάλει από αυτή την κατάσταση ομηρίας, ο πρύτανης όμως κάλεσε με τη σειρά του την αστυνομία και ακύρωσε την κλήση… Το αποτέλεσμα; 12 ώρες, 16 καθηγητές κλεισμένοι σε μια αίθουσα…

Το επόμενο πρωί, και ενώ οι φοιτητές πήγαν κανονικά στα μαθήματα τους, κάποιοι καθηγητές αποφάσισαν ότι δεν έχουν όρεξη για μάθημα, τουλάχιστον αυτό μου είπε ο πρόεδρος του τμήματος όταν τον πέτυχα σ’ένα διάδρομο… Ένας καθηγητής μάλιστα, μπήκε στην αίθουσα για μάθημα και μόλις είδε έναν από αυτούς που τον κρατούσαν κλεισμένο 2 μέρες πριν, είπε πως αρνείται να διδάξει σ’αυτόν και σηκώθηκε και έφυγε…. Όταν μάλιστα πάνε διάφοροι αγανακτισμένοι να ρωτήσουν τις γραμματείς ή τους καθηγητές για το τι μέλει γενέσθαι, η απάντηση είναι: Είμαι πολύ κουρασμένος και στεναχωρημένος για να συζητάω επί του θέματος…

Η κατάσταση είναι γελοία… Πραγματικά μου είναι τρομερά δύσκολο να αποφασίσω ποιος είναι ο πιο βλάκας… Μήπως είναι οι καθηγητές που κρυμμένοι πίσω από τη θέση στο δημόσιο αρνούνται να κάνουν τη δουλειά τους και κανείς δεν τους τιμωρεί; Ή μήπως είναι οι αριστεροχαρούμενοι που με τις ευλογίες του αναρχοαριστερού πρύτανη κράτησαν αιχμαλώτους τους ανθρώπους και τους έφτασαν στο σημείο να ζητάνε εκδίκηση και να τιμωρούν ένα ολόκληρο τμήμα;

Αν οι φοιτητές ήθελαν να γράψουν ας φρόντιζαν να είχαν τη σχολή ανοιχτή όταν έπρεπε, ας φρόντιζαν να μην έβριζαν και προπηλάκιζαν αυτούς που ανά πάσα στιγμή μπορούν να τους στερήσουν το πτυχίο τους…

Από την άλλη οι δημοσιοϋπαλληλίσκοι καθηγητάδες, αν θέλουν πραγματικά να τιμωρήσουν τους ενόχους ας κινηθούν νομικά εναντίον τους, απαιτώντας διαγραφές και κάνοντας μηνύσεις σε όποιον τους έβλαψε…

Είναι τόσο αηδιαστικό το ζήτημα που δεν μπορώ να το σκέφτομαι άλλο… Αφού μορφωμένοι άνθρωποι, επιστήμονες από τη μία και εκκολαπτόμενοι επιστήμονες και μελλοντικοί παιδαγωγοί από την άλλη, προτιμούν αντί να απαιτήσουν εφαρμογή των νόμων να ανοίξουν βεντέτα με θύματα όλους τους φοιτητές που ενδιαφέρονται να πάρουν το πτυχίο τους και να προχωρήσουν στη ζωή τους, ας πάρουμε το Πανεπιστήμιο να το πάμε στα Ζωνιανά όπου τέτοιες πράξεις φαντάζουν απόλυτα λογικές και σύννομες…

Ο μόνος που μπορεί να τους ανταγωνιστεί στη βλακεία πρέπει να είναι ο Σάντος… Μα είναι δυνατόν να βάζεις Καραγκούνη , Κατσουράνη, Τζίολη και να αφήνεις έξω τον Φωτάκη;;;;;;; Και μη χειρότερα…

Καλό μας κουράγιο… Ο τρελός του χωριού…

ΠΕΡΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ…

Έχω καιρό να γράψω και νιώθω ολίγον ντεφορμέ… Μ’έχει ξεπατώσει το σκυλί και δεν προλαβαίνω… Είναι όμως αξιολάτρευτο το ζωντανό, έχει κάτι αυτάρες, σαν σουβέρ είναι… Τέλος πάντων… Αρκετά για το κτήνος, ας μιλήσω για τα άλλα κτήνη, τα αγανακτισμένα…

Μέρες τώρα βλέπω ανθρώπους να το παίζουν αγανακτισμένοι, γκρινιάζουν, φωνάζουν, πάνε στις πλατείες και μουτζώνουν, κάνουν σαν να πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σ’ετούτο τον πολύπαθο τόπο… Νέοι, γέροι, παιδιά, όλοι σαν τους παλαβούς έχουν βγει στο δρόμο και γκρινιάζουν γιατί πεινάνε λέει, γιατί δεν έχουν μέλλον λέει… Σ’άλλους φταίει το σύστημα, σ’άλλους οι πολιτικοί, σ’άλλους οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι… Κανένας όμως δεν έριξε την ευθύνη και στον εαυτό του…

Από το 1980 και μετά γίνονται τραγικά λάθη στη διακυβέρνηση της χώρας, κανένας όμως για 30 ολόκληρα χρόνια δεν μίλησε, όλοι τώρα το πήρανε χαμπάρι… Τυχαίο; Δε νομίζω… Βλέπω αυτές τις φωτογραφίες με τους «αγανακτισμένους» να μουτζώνουν τη Βουλή και σκέφτομαι, γιατί δεν ρίχνουν και μια μούτζα στον εαυτό τους;;;

Δε λέω, οι πολιτικοί είναι καθάρματα και φταίνε για την κατάντια του κράτους, γι’αυτό και τους αξίζει κούρεμα με την ψιλή (όσοι έχουν τρίχες ακόμα), δημόσια διαπόμπευση, πίσσα και πούπουλα, χοντρό αλάτι στις πληγές και λοιπές μεσαιωνικές τιμωρίες… Όμως ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω…

Σκέφτομαι τώρα εγώ ο χαζότρελος… Βγαίνει και φασκελώνει ο 30άρης, ο 40άρης, ο 50άρης γιατί οι πολιτικοί κάνουν ότι θέλουν πατώντας τον κοσμάκη, μα καλά αυτός ο ίδιος δεν είναι που εδώ και 30 χρόνια τους ψηφίζει;;; Αυτός δεν χαιρόταν όταν το παλιό καλό ΠΑΣΟΚ μοίραζε αφειδώς τις επιχορηγήσεις της Ευρώπης στους αγρότες και τους βιομηχάνους χωρίς να ελέγχει το πώς ξοδεύονται;;; Αυτός δεν είναι που έμπαινε με μέσο στο δημόσιο χωρίς να λογαριάζει τι στο καλό τους χρειάζεται όλους αυτούς τους υπαλλήλους το κράτος;;; Αυτός δεν είναι που κοίταγε να φοροδιαφύγει χωρίς να σκέφτεται ότι οι φόροι του χρησιμεύουν σε κάτι;;;

Όταν τους διορίζανε τους κυρίους, όταν τους δίνανε τα παράλογα επιδόματα, όταν τους κάνανε τα χατήρια για να ψηφίσουν ήταν καλοί οι πολιτικοί, τώρα γίνανε μαλάκες… Τη διάλυση της παιδείας, της υγείας και του ασφαλιστικού συστήματος ποιος την προκάλεσε;;; Εγώ;;; Εσείς ρε εγκληματίες δεν ψηφίζατε αυτόν που σας έκανε το ρουσφέτι;;; Εσείς διαλέξατε να ορίζουν τις τύχες της χώρας κλέφτες, ψεύτες και απατεώνες… Εσείς δώσατε τα κλειδιά σε ανθρώπους ανήθικους και καλά σας κάνουν τώρα και σας μπιιιιιπ…

Φωνάζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι ότι αν τους απολύσουν δεν θα ξαναβρούν δουλειά… Ε βέβαια, πώς να τη βρουν; Φρόντισαν τόσα χρόνια που κοπρίζουν να διευρύνουν τους ορίζοντές τους; Φρόντισαν να μάθουν καμιά ξένη γλώσσα, να κάνουν καμιά σπουδή παραπάνω ή να πάρουν κανένα μεταπτυχιακό;;; Τίποτα… Αράξανε βολεμένοι πίσω από τη μονιμότητα του δημοσίου, οι εξελίξεις στις επιστήμες και την τεχνολογία τους προσπέρασαν και κατέληξαν να είναι ανειδίκευτοι εργάτες… Το 7,5ωρο του δημοσίου τους προσέφερε άπλετο χρόνο να διευρύνουν τις γνώσεις τους, αλλά αυτοί τίποτα… Ας πεινάσουν τώρα…

Βγαίνει να διαμαρτυρηθεί και ο συνταξιούχος… Εμφανίζονται κάτι παππούληδες στα κανάλια και λένε «Με 300 ευρώ σύνταξη πώς θα ζήσω;»… Για να φτάσει να παίρνει 300 ευρώ σύνταξη ο γέρος, με το μέχρι πρότινος ασφαλιστικό σύστημα, πάει να πει ότι δεν κόλλησε ούτε τα μισά ένσημα από αυτά που έπρεπε… Γιατί όμως δεν τα κόλλησε; Όχι βέβαια γιατί δεν δούλεψε, οι παλιοί δουλεύανε σαν τα σκυλιά, αλλά γιατί επέλεξε αυτός ο ίδιος να μην τα κολλήσει… Όταν ήταν νιάτα αυτοί οι παππούδες, δεν ασφαλιζόντουσαν, δεν κολλάγανε ένσημα, δηλαδή δεν τους γινόντουσαν κρατήσεις… Δηλαδή παίρνανε κατ’επιλογήν το ωραίο, ζεστό, μαύρο χρήμα τότε και δεν μερίμνησαν για τα γεράματα… Έρχομαι τώρα να απαντήσω «Πώς θα ζήσεις;;; Να μη ζήσεις ρε μπάρμπα! Όταν τα έτρωγες ήταν καλά;;;;»

Για τους νέους δεν θα πω πολλά… Θα αφήσω να μιλήσουν οι γεμάτες καφετέριες, οι γεμάτες παραλίες και τα ψώνια κάθε λίγο… Όποιος πεινάει κύριοι δεν την αράζει για καφέ και μπανάκι... Όποιος θέλει να το παίξει επαναστάτης δεν τρέχει με το αμαξάκι παραλία το μεσημέρι, πριν πάει στην πλατεία να κοπρίσει… Το λέω γιατί το είδα κι αυτό και μου πέσανε τα μαλλιά…

Η κατάσταση της χώρας είναι τραγική, και θα χειροτερέψει κι άλλο… Αλλά αρνούμαι να πιστέψω ότι πεινάει κάποιος που έχει 3 αυτοκίνητα, 2 τηλεοράσεις, 3 air condition, 2 πανάκριβα κινητά, 3 λάπτοπ, 100 άχρηστα ρούχα στη ντουλάπα του και χίλιες άλλες άχρηστες μαλακίες… Δεν πεινάει ο Έλληνας ακόμα, θα πεινάσει αν συνεχίσει έτσι… Θα πεινάσει αν δεν βάλει μυαλό! Σαν τους κακούς βλάχους της Ευρώπης είμαστε, ό,τι μας γυαλίσει το παίρνουμε χωρίς να το χρειαζόμαστε, έτσι, για να δείξουμε ότι έχουμε, κι ας πεινάμε από πίσω…

Επιβάλλεται να αλλάξουμε νοοτροπία, να δώσουμε έμφαση στην παιδεία, να φροντίσουμε ώστε οι επόμενες γενιές να αποβάλουν αυτό το αίσθημα βολέματος και ιδιοτέλειας και να καταλάβουμε επιτέλους ότι αν σεβόμαστε το κράτος και είμαστε νομότυποι και σωστοί θα ανέβει αυτόματα και το βιοτικό μας επίπεδο…

Η Δημοκρατία, που καλώς ή κακώς έχουμε, μας επιτρέπει να διαλέγουμε σε ποιόν θα δώσουμε το τιμόνι της χώρας… Την επόμενη φορά που θα προσέλθουμε, με φόβο και πάθος, στις κάλπες, ας μην ψηφίσουμε αυτόν που κάνει το ρουσφέτι αλλά αυτόν που το αρνείται, ας δείξουμε εμπιστοσύνη σε κάποιον που θα θέλει να ξαναχτίσει από την αρχή το σύστημα και όχι σ’αυτόν που προσφέρει το καλύτερο μπάλωμα… Από την άλλη, που να τους βρεις αυτούς εδώ στο Ελλάντα;;; Δεν ξέρω… Σκεφτείτε το εσείς που είστε βαθιά δημοκράτες γιατί εγώ δεν…

Με αγανάκτηση, ο τρελός του χωριού…

ΈΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ…

Είναι κάποιες κουβέντες οι οποίες, όσο ασήμαντες και να φαντάζουν όταν λέγονται, σου μένουν χαραγμένες στη μνήμη… Ήταν πριν 2-3 χρόνια, Πάσχα πρέπει να ήταν, ήμουν στο σπίτι ενός φίλου και ξυνόμασταν, κάποια στιγμή, θυμάμαι, κάτι είπα για την εκκλησία, τις Θείες Λειτουργίες εκείνων των ημερών, κάτι τέτοιο τέλος πάντων και γυρνάει και μου λέει ο δικός μου «Μα είναι δυνατόν ρε φίλε, μορφωμένο παιδί, να πιστεύεις ακόμα σε τέτοια πράγματα…;». Δεν έδωσα πολλή σημασία τότε, γιατί ήξερα τα μυαλά του και δεν θα βγάζαμε άκρη, αλλά όσο περνάει ο καιρός αυτή η φράση του όλο και συχνότερα μου έρχεται στο μυαλό…

Γιατί είναι τόσο δύσκολο σε κάποιους να πιστέψουν; Έχω ακούσει πολλές δικαιολογίες… Άλλος υποστηρίζει ότι στο όνομα του Χριστιανισμού έχουν γίνει εγκλήματα (π.χ. σταυροφορίες, Ιερά Εξέταση το μεσαίωνα, κλπ…), άλλος αρνείται να καταλάβει κάτι που δεν μπορεί να δει, άλλος νομίζει ότι αν πιστέψει στο Θεό χάνει την ελευθερία του, άλλος θεωρεί τους παππάδες κλέφτες… Είναι πολλοί τέλος πάντων οι «έξυπνοι» που νομίζουν ότι αν είσαι Χριστιανός είσαι δούλος, γέρος, χαζός ή απαίδευτος…

Ναι, όντως έχουν γίνει εγκλήματα στο όνομα του χριστιανισμού, αλλά έχουν γίνει και γίνονται καθημερινά και στο όνομα του ποδοσφαίρου… Τι πρέπει να κάνουμε; Να μην ασχοληθούμε ξανά με το άθλημα; Ναι, είναι δύσκολο να πιστέψεις σε κάτι που δεν βλέπεις, αλλά μ’αυτή τη λογική ούτε ο Μπιν Λάντεν σκοτώθηκε , ούτε ο Χίτλερ , ούτε ο Έλβις… Ναι, η θρησκεία σου ζητά να ακολουθήσεις κάποιους κανόνες, αλλά δεν βάζει νόμους ούτε τιμωρεί τους παραβάτες…. Ναι, κάποιοι είναι κλέφτες, αλλά σε όλα τα επαγγέλματα, σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν ασυνείδητοι που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους…

Και ρωτάω εγώ τώρα…; Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται πεισματικά να πιστέψουν στο Χριστιανισμό; Πώς μπορεί κάποιος να απαρνείται μία θρησκεία που μιλάει για αγάπη, για ισότητα, για ισονομία, για μεγαλοθυμία;

Ο Χριστιανισμός δεν είναι ούτε οι παπάδες, ούτε τα χρυσά τα σκεύη, ούτε πέντε επίσκοποι που την είδαν ηγέτες του λαού… Η θρησκεία μας μιλάει για αυταπάρνηση, μας ζητάει να ταϊσουμε τους πεινασμένους, να ντύσουμε τους γυμνούς, να δώσουμε στέγη στους απόρους… Ο Χριστός μας δίδαξε τη συγχώρεση, μας έδειξε πώς να είμαστε ευτυχισμένοι με το παραμικρό και να μην ζητάμε υλικές απολαύσεις και πλούτο, μας δίδαξε πώς να ζούμε αρμονικά με τους συνανθρώπους μας, μας έδειξε μια ζωή χωρίς μίσος και φθόνο…

Μήπως τελικά όλοι αυτοί οι άθεοι είναι οι βλάκες; Γιατί αρνούνται να δουν το καλό στη θρησκεία και τη βλέπουν σαν εμπόδιο; Τι φοβούνται; Μήπως οι αρχές και οι αξίες του Χριστιανισμού πέφτουν βαριές σε κάποιους που φοβούνται μη χάσουν τη βολή τους;

Ε, βέβαια… Είναι δύσκολο να προσφέρεις όταν έχεις μάθει μόνο να ζητάς και να σπαταλάς… Την επόμενη φορά που θα πετάξετε λεφτά σε ρούχα, παπούτσια και μαλακιούλες που δεν χρειάζεστε, την επόμενη φορά που θα κάνετε έστω και την μικρότερη παράβαση, σταματήστε λίγο και σκεφτείτε… Μήπως τελικά δεν είναι ο Χριστιανός ο βλάκας; Μήπως θα έπρεπε όλοι να γίνουμε λίγο πιο Χριστιανοί…;

Χριστός ανέστη… Χρόνια πολλά… ο τρελός του χωριού…