Πω πω... Κι άλλες εκλογές... Εδώ
και 2 σχεδόν μήνες όλη η χώρα εχεί παραλύσει και περιμένει να δει ποιός θα
είναι, επιτέλους, ο επόμενος δήμιος... εεε... πρωθυπουργός... Πιστεύω ότι όλοι
θα έχετε κατά καιρούς προσπαθήσει να βρείτε λογική στις ευφάνταστες αρλούμπες
και αερολογίες του τάδε ή του δείνα πολιτικάντη...
Αυτό που είναι εμφανές τον
τελευταίο καιρό, είναι μια τάση των κομμάτων, κυρίως του φιλελεύθερου χώρου, να
δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε θέματα ‘’εθνικού συμφέροντος’’...
Ξαφνικά γεμίσαμε ‘’πατριώτες’’
που εξαγριωμένοι σκούζουν στις πλατείες και τα πάνελς ότι δεν παραχωρούν
σπιθαμή απο τη χώρα μας και ότι η εθνική μας κυριαρχία είναι μείζον και φλέγον
ζήτημα...
Είναι αλήθεια ότι λόγω της έξαρσης
της εγκληματικότητας και του παρεμπορίου, όλοι έχουμε την τάση να βλέπουμε
κάποια ζητήματα με μια πιο εθνικιστική ματιά... Δεν είναι κακό να θέλει κάποιος
πρώτα να προοδεύσει ο Έλληνας και μετά, αν οι συνθήκες το ευνοούν, να
ευημερίσει και ο αλλοδαπός, δεν είναι κακό να θέλει κάποιος η Ελλάδα να
συντηρεί πρώτα τα παιδιά της και μετά όλους τους υπόλοιπους... Κακό , μάλλον
κάκιστο, είναι να ψηφίζει κανείς σκεπτόμενος καθαρά και μόνο εθνικιστικά...
Αν πιάσετε τα προγράμματα όλων των
αυτοαποκαλούμενων εθνικιστικών πολιτικών δυνάμεων, θα παρατηρήσετε ότι οι μόνοι
τομείς στους οποίους έχουν ολοκληρωμένες προτάσεις είναι η εξωτερική πολιτική,
η εθνική άμυνα και το θέμα των μεταναστών... Παιδεία, υγεία, οικονομική
πολιτική, κοινωνική πολιτική, ασφαλιστικό και λοιπά μείζονα ζητήματα απλά δεν
τους απασχολούν...
Αυτό εξηγείται πάρα πολύ
εύκολα... Είναι γεγονός ότι η έλλειψη παιδείας μαστίζει αυτή τη χώρα. Έχουμε
γεμίσει ακατέργαστα ή αδρανή μυαλά τα οποία έχουν χάσει την ιδιότητα της κριτικής
σκέψης και αρκούται στο να εκτελούν τις βασικές λειτουργίες του οργανισμού...
Τέτοιοι άνθρωποι αρκούνται σε λαϊκιστικές προπαγάνδες και εθνικιστικά
παραλληρήματα για να δώσουν την ψήφο τους στον ένα ή τον άλλο...
Άκουσα έτσι προχτές τις
προτάσεις του ακατάλληλου του Σαμαρά και
του άρχοντα του λαϊκισμού του Καμμένου, σχετικά με το στρατό, τα σώματα
ασφαλείας και τη στρατιωτική θητεία... Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, θέλω να
τονίσω, ότι και των αριστερών τις έχω ακούσει και απλά δεν θα μπω στον κόπο να
τις σχολιάσω, γιατί αυτοί οι άνθρωποί βλέπουν ακόμα τάνκς στον ύπνο τους...
Έλεγαν λοιπόν οι σωτήρες της
Δεξιάς, ότι πρέπει λέει να ενισχύσουμε τις ένοπλες δυνάμεις και τα σωματα
ασφαλείας... Ο ένας έκανε λόγο για άυξηση της στρατιωτικής θητείας, ο άλλος
έλεγε ότι πρέπει να επανέλθουν οι
σταρτιωτικοί σε μισθολογικό καθεστώς προ κρίσεως... Μιλάμε για άγρια
πράγματα...
Πάντα ήμουν από αυτούς που
πίστευαν ότι πρέπει να δείχνουμε σεβασμό στο επάγγελμα του άλλου και να
διευκολύνουμε τις συνθήκες ομαλής εφαρμογής του νόμου από τα αρμόδια όργανα. Ποτέ
δεν συμμερίστηκα τις απόψεις κάποιων που μόλις δουν μπλε ή χακί τους πιάνει ένα
αριστερό παραλλήρημα και γίνονται ξαφνικά Κουφοντίνες... Αλλά όχι ρε μάγκες,
όχι και να γίνουν οι μπάτσοι και οι στρατόκαβλοι οι ευνοημένοι αυτής της
χώρας...
Είμαι σίγουρος ότι όλοι έχετε να
παραθέσετε κι από ένα παράδειγμα κάποιου, νέου κατά κύριο λόγο, ο οποίος έφαγε
τη ζωή του σπουδάζοντας σε Ελλάδα και εξωτερικό, πήρε πτυχία, μεταπτυχιακά,
διδακτορικά, προσέφερε σε νευραλγικούς τομείς όπως η παιδεία ή η επιστημονική
έρευνα και, μετά από τόσο κόπο, κατέλληξε ντελιβεράς ή σερβιτόρος αν δεν ήταν
τυχερός, ή στην καλύτερη περίπτωση χαμηλόμισθος ιδιωτικός υπάλληλος με μέλλον
αβέβαιο και σχεδόν πάντα εργαζόμενος μακριά από τον τομέα του...
Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν, που
τείνουν τελευταία να αυξάνονται και να πληθύνονται με γεωμετρική πρόοδο, οι
επόμενοι , κατά τα φαινόμενα, ηγέτες του τόπου μας, τους έχουν γραμμένους στα @@ τους...
Είναι δυνατόν, σε ένα κράτος που
βιώνει βαθιά οικονομική ύφεση και τα λεφτά που έχει να μοιράσει είναι μετρημένα
και ελάχιστα, να περνάει έστω και από το μυαλό κάποιου να ενισχύσει τους
στρατιωτικούς;;; Δηλαδή είναι ανεκτό άνθρωποι μορφωμένοι που έχουν τη θέληση
αλλά και τη δύναμη να προσφέρουν τα μέγιστα σε επιστήμη, παιδεία, οικονομία,
υγεία, να παραγκωνίζονται και να επιβιώνουν άνθρωποι αγράμματοι, που έμειναν
αμόρφωτοι απο βόλεμα και επιλογή;;;
Είναι δυνατόν σε αυτή τη χώρα ο
ανειδίκευτος εργάτης , γιατί αυτό είναι ο στρατιωτικός, να έχει σταθερό
εισόδημα από το κράτος; Είναι δυνατόν να του προσφέρεται στέγη και τροφή από
τον κρατικό προυπολογισμό και να μην υπάρχει χρηματοδότηση για έρευνα,
υγειονομική περίθαλψη και ενίσχυση των επιχειρήσεων που τρέφουν τόσες
οικογένειες;;;
Θέλουν να αυξήσουν και τη
στρατιωτική θητεία... Θράσσος... Μόνο σ’εμένα φαίνεται παράλλογο το ότι
στερείται η κοινωνία από την πιο παραγωγική ομάδα της όταν υποχρεώνονται οι
νέοι να είναι ουσιαστικά κρατούμενοι στα στρατόπεδα, χωρίς να προσφέρουν το
παραμικρό στο κοινωνικό σύνολο;;;
Και μην αρχίσουν μερικοί
στρατόκαβλοι τα περί Τούρκων και οχτρών... Πρώτον οι πόλεμοι έχουν αλλάξει
μορφή απο αυτό που είδαν τελευτάια φορά στο Platoon και δεύτερον μια τρίμηνη το πολύ εκπαίδευση είναι αρκετή
για να μάθει κάποιος τα μυστικά του να υπακούς τους αγράμματους...
Βέβαια, ο οποιοσδήποτε με
στοιχειώδη λογική θα μου πει ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τηρηθούν
τέτοιου είδους δεσμέυσεις, για τον απλούστατο λόγο ότι ποτέ δεν έχει
πραγματοποιηθεί τίποτα απ’όσα τάζονται προεκλογικά... Όμως και η σκέψη μόνο,
κατ’εμέ, είναι προσβλητική για όλους όσους έχουν έστω περάσει από το αμφιθέατρα
μιας σχολής ή έχουν λάβει ειδίκευση σε οποιοδήποτε τομέα...
Δεν πρέπει να δεχόμαστε αψίσφιστα
το γεγονός ότι ο ανιδείκευτος εργάτης, που αν ποτέ χάσει τη δουλειά του στο
στρατό δεν έχει τα εφόδια να εργαστεί πουθενά αλλού γιατί δεν έχει λάβει καμία
ουσιαστική γνώση στη ζωή του, έχει καλύτερη αντιμετώπιση από όλους όσους έχουν
δώσει αγώνες για να αποκτήσουν μόρφωση ή τεχνική κατάρτηση...
Πρέπει κάποια στιγμή σ’αυτή τη
χώρα να εκτιμηθούν οι προσωπικοί αγώνες και οι προσπάθειες των άξιων και
ικανών, ώστε να μπορέσει και το κράτος να προοδεύσει και να ευημερήσει...
Πουθενά, μα πουθενά πια δεν
υπάρχει πια αξιοκρατία... Θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω ερημίτης στο Σινά...
Υπομονή... Ο τρελός του χωριού...
